O pensamento salvaxe ocupa un lugar nuclear no conxunto da extensa obra do etnólogo Claude Lévi-Strauss e goza, amais, dunha incuestionable influencia para alén das fronteiras da etnoloxía. O seu principal obxectivo pódese sintetizar moi breve e accesiblemente en amosar que no existe un baleriro entre o xeito de pensar dos pobos chamados primitivos e o noso. Partindo das investigacións sobre a denominada mentalidade primitiva do filósofo francés Lucien Lévy-Bruhl e o traballo do antropólogo polaco Bronislaw Malinowski, que desafiou a dicotomía salvaxe/civilizado nos círculos académicos. Lévi-Strauss modelou, apoiándose na súa experiencia de campo no Brasil, a idea de que as sociedades ás que chamamos primitivas se rexen coma nós a través dunha atención especial ao concepto de coherencia, e que diferenzas de orde cultural entre a nosa sociedade e calquera desas que chamamos primitivas son similares ás que existen entre dúas calquera delas. A obra de Lévi-Strauss avanza nos postulados de Malinowski, nunha tentativa de comprensión da condición humana, saíndo á procura daquilo que todas as culturas temos en comú
